بــ ــهانــ ـه

دنبـــال بهانه نباش محبوب من ... !

چشــم که گذاشتــــم "

بــــــــرو ...

و هــر وقـت خواستـی برگــــرد . .....

مــن تا بی نهایــــــــــت

شمـــــردن را به لطف نبودنت خوب بلـــدم ......

سکــوتــ

ســـــــــــــــــاکت که می مانی...

میگذارند به حساب جواب نداشتنت!

عـــــــــــــــــــمراً بفهمند داری جــ ـان میکنــی

تا حرمـــــــــــــــــــتهـا را نگــه داری...

دریــ ــا..

عــجـیــب اســت دریــا

هـمــیــن کــه غــرق میــشــوی پـس مــیــزنــد تــورا

درســت مـثــل بــعــضــی از آدمــها.......

کــهنــ ـه شــ ــده امــ..

خــودَم هم قَبـــول دارم کـــهنه شـــده ام



آنـــقدر کــهنه



کــه مے شــوَد روےِ ِ گَرد و خـــاک تَنـــَم یــادگــارے نــوشت

   

.....

دلم شــور می زنــه ...

می تــرسم صــبح که از خــواب بــیدار شــدم ...

از قــاب عکــســت هــم رفــتــه باشــی ...

از تــو بعیــد نیــسـت !